Regulatory sandbox
Je leest het goed, een zandbak. Dit vraagt om verdere uitleg. Met de komst van de AI act zal het Europees Parlement waarschijnlijk ook ‘regulatory sandboxes’ introduceren. Een ‘sandbox’ of zandbak is de benaming van een virtuele afgesloten ruimte waarbinnen software getest kan worden. Dit wordt onder andere gebruikt om code te testen op cyberveiligheid, zonder dat lopende systemen in gevaar worden gebracht. De term Sandbox wordt ook wel gebruikt als omschrijving voor een spelmodus in games waar minimale regels gelden en ruimte is voor creativiteit. De regulatory sandbox voor AI zal erop gericht zijn om organisaties een ruimte te geven waar ze hun AI-toepassingen kunnen testen en toetsen op juridische randvoorwaarden. Op die manier kunnen risico’s in een vroeg stadium gedetecteerd worden en kun je daar als organisatie op inspelen.
Werkt deze aanpak ook voor ethische afwegingen? Een ethische zandbak waarbinnen je morele vraagstukken rond het gebruik van een digitale technologie kunt verkennen? Volgens een paper van Undheim, Erikson en Timmermans (2023), kan een sandbox functioneren als een ruimte voor het stimuleren van morele verbeelding. Omdat technologie zoals AI razendsnel ontwikkeld, kunnen we onmogelijk bij voorbaat de impact bij de inzet ervan volledig overzien. Daarvoor is voortdurend experimenteren noodzakelijk. Het identificeren van gunstige, dan wel schadelijke uitkomsten van een AI-toepassing vraagt om creativiteit en verbeelding. Een Europese zandbak waar organisaties op een laagdrempelige manier de morele impact van technologieën kunnen aftasten zou dus zeker waardevol kunnen zijn.