Gepubliceerd op:

AI rommel

Afgelopen week was er veel ophef over een nieuwe commercial van een grote fastfood keten. Het filmpje was een aaneenschakeling van kerstbloopers in Amsterdam met op de achtergrond een kerstliedje: "it's the most terrible time of the year". De ophef? Het filmpje was met AI gemaakt en dat was duidelijk te zien. Het zag er nep uit en werd gezien als AI rommel. Het resultaat: de commercial is offline gehaald.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik juist de overdrijvingen in het filmpje grappig vond en juist een mooi voorbeeld hoe je AI kan inzetten om creativiteit uit te vergroten. Maar misschien probeer ik stiekem iets anders goed te praten: dat ik dit jaar mijn kerstkaart voor het eerst met een hulp van AI gemaakt heb. Want is mijn kerstkaart dan nog wel authentiek? Hoe zit het met het energieverbruik? Leer ik dan nog wel iets? Past dit wel in de kerstgedachte?
 

Het creatieve proces

Een beetje achtergrond: al een jaar of 6 maak ik ieder jaar een kerstkaart in Photoshop met daarin onze kinderen en hond als figuranten. Hiernaast de 2020 versie. Ik begin maanden van tevoren, ik maak foto’s, bedenk het concept en volg tutorials om specifieke effecten te krijgen. Ook dit jaar maakte ik weer foto’s, bedacht het concept en maakte een eerste opzet in photoshop. Toen ging ik op zoek naar een tutorial om ijspegels te maken, maar bedacht me dat AI daar mogelijk ook bij kan helpen.

In plaats van het volgen van een tutorial, ging ik naar Nano Banana Pro van Google Gemini. Met een uitgebreide prompt en mijn eerste concept als input, was het eindresultaat verrassend goed. Die versie heb ik nog wat bewerkt, ik was de hond nog vergeten en heb wat zitten pielen met licht, kleur en diepte. Die kaart ligt nu bij de drukker (het eindresultaat is nog strikt geheim). Ik schat dat deze shortcut met Nano Banan Pro mij zo’n 5 uur aan pielen in photoshop heeft gescheeld, wat heel fijn is in deze drukke kerstperiode. Maar wat geef ik hier eigenlijk voor op?

kerstkaart 2020

AI schaamte

Ik heb in ieder geval zelf niet veel geleerd, ik weet nog steeds niet hoe ik ijspegels in photoshop kan maken. Het mooie van de afgelopen 6 jaar is dat de kaarten steeds beter werden, doordat ik ieder jaar weer iets bijleerde. En als ik eerlijk ben denk ik dat ik een beter eindresultaat had kunnen krijgen als ik het zelf gedaan had.

Daarnaast heb ik foto’s van mijn hond en kinderen aan Nano Banana Pro gegeven zonder dat ik eigenlijk goed weet wat daarmee gebeurt. Dan heb je nog het energieverbruik: uit onderzoek van Carnegie Mellon University blijkt dat een afbeelding genereren evenveel energie kost als het volledig opladen van een smartphone (kleine kanttekening: ze testte met stable diffusion en er schijnen grote verschillen te zijn tussen modellen). Dat klinkt misschien niet wereldschokkend, maar als iedereen ineens AI gaat gebruiken voor het genereren van kerstkaarten, dan heeft dat nogal een impact. Een beetje AI-schaamte kan dus geen kwaad, maar het zal ongetwijfeld net zo weinig effect hebben als vliegschaamte.

 

De essentie

Met de commercial van de fastfoodketen was het voornaamste commentaar: het is nep. Ook mijn man vroeg zich af of de inzet van AI niet het hele concept van onze kerstkaart onderuit haalt. Laatst had Ionica Smeets een column over de ketting van haar moeder die ze was kwijt geraakt. Ze had bedacht om een replica te laten maken, maar zag daarvan af omdat dit toch anders voelt. Ze schreef: "Een kopie van de ketting van mijn moeder zou toch de essentie missen". Misschien is dat met de inzet van AI in een creatief proces wel hetzelfde. Want zelfs als het eindresultaat geweldig is, de essentie mist. Of moet je het toch meer zien als verlengstuk van je eigen creativiteit? Dat het juist onze eigen creativiteit kan uitvergroten? Wat vind jij?