Dat er veel waarde zit in persoonlijke data mag duidelijk zijn. Allerlei partijen hebben data over ons, maar zelfs als we die graag willen delen met anderen kan dat vaak niet. Om het kip-ei probleem te doorbreken voor Personal Data Services die dit gaan doen gaat InnoValor de haalbaarheid van een “Blauwe Knop” onderzoeken.
We hebben het hier niet over ‘enge’ profiling of het achter onze rug delen van persoonlijke informatie, maar persoonlijke data waar wij een belang bij hebben om te delen. Bijvoorbeeld bij de aanvraag van een hypotheek, dan heeft de hypotheekverstrekker informatie nodig van bijvoorbeeld BKR, de werkgever en de Belastingdienst, maar hoe die data op een vertrouwde manier doorgeven? Immers, het is tegenwoordig wel gebruikelijk dat organisaties een mijn-omgeving aanbieden waar de burger persoonlijke data kan inzien, maar het exporteren ervan is vaak niet mogelijk, laat staan het op een betrouwbare en efficiënte manier delen met derden.
Hiervoor bestaat het concept Personal Data Service (PDS), of Sharing of Store of Management of hoe je het ook wilt noemen. De gebruiker die bepaald welke data van partij A naar partij B gaat. En belangrijk is dat de afnemer van de data kan zien of de informatie inderdaad van een vertrouwde bron is. Over PDS wordt al heel lang over gesproken, en ook in Nederland zijn er mooie initiatieven zoals Qiy, Tippiq en Schluss, maar erg snel gaat het niet. Een PDS is immers ingewikkeld te realiseren door de combinatie van privacy, business model, informatie beveiliging, authenticatie en legacy problematiek die opgelost moet worden. Het lijkt erop dat de stap naar deze PDS oplossingen te groot is voor data-afnemers, -leveranciers en de gebruiker. Wellicht is het verstandig om eerst een tussenstap te nemen.