Interessante column van Jasper van Kuijk in de Volkskrant dit weekend over privacy en gebruiksvoorwaarden. Hoe moeilijk kan dat zijn? Best wel moeilijk denk ik.

Data is geld, denken de aanbieders van apps en websites. En dus wordt er data verzameld… en doorverkocht aan data-aggregatiebedrijven. Tijd is geld, denkt de gebruiker… en dus worden gebruiksvoorwaarden niet gelezen.

Jasper verzon een privacykompas met vier assen (toepassing, gegevens, bewaartijd, herleidbaarheid) om de luie(?), domme(?) gebruikers toch uit te leggen wat er met hun privacygevoelige data gebeurt als ze gebruik maken van de dienst. Voor Facebook slaat de meter in drie van de vier dimensies uit in het rood.

De grote vraag is natuurlijk wie dat kompas dan in moet vullen voor alle mogelijke apps en websites: De overheid? Een groep onafhankelijke deskundigen? Moet de sector zichzelf reguleren? (En wat is “de sector” hier eigenlijk precies?)

Een sympathiek, vergelijkbaar initiatief dat al een tijdje draait is: “Terms of Service; Didn’t Read”. Het idee is om “de crowd” te laten (mee)beslissen over hoe een website scoort op gebruiksvoorwaarden gebied. Er is zelfs een browser plugin om dit te faciliteren, en classificaties worden gebaseerd op discussies die in het openbaar gevoerd worden. Ondanks dat ToS;DR er al een tijd is, zijn er nog maar bar weinig sites van een classificatie voorzien. Privacy is best wel moeilijk dus.

Meer lezen over privacy en hoe dat zo gebruiksgericht mogelijk ingebouwd kan worden in diensten en applicaties? Zie o.a. het SWELL project.