Drie redenen waarom ik blij word van mijn bank

Gepubliceerd op: 01/07/2018

Oktober 1985. Als student informatica in Eindhoven loop ik de ABN Bank binnen om geld van mijn rekening te halen. Pasje bij hand, paspoort in tas. “Ik zou graag 250 gulden opnemen”, vraag ik vriendelijk. De heer achter de balie pakt mijn pasje en loopt zonder veel woorden naar achter om de telefoon te pakken. Hij belt met het filiaal in Weert, waar ik mijn rekening heb afgesloten, kijkt nog een paar keer mijn kant op en komt een paar minuten later terug. Het mag, ditmaal. Het vertrouwen van de bank in mij als klant is niet zo heel groot. En echt blij word ik er niet van.

Digitalisering maakt dit soort situaties tegenwoordig gelukkig overbodig; ik kan pinnen waar ik wil, betaal meestal contactloos en de bank waakt op de achtergrond over mijn transacties om te kijken of er geen criminelen misbruik maken van mijn gegevens. Maar ben ik inmiddels echt blij met mijn bank? Ik weet het niet. Volgens mij kan het nog wel wat beter. Een paar suggesties, geheel vrijblijvend.

Mijn bank wordt zijn eigen concurrent

Concurrentieverhoudingen in de financiële sector gaan dramatisch veranderen: in 2018 wordt de Payment Service Directive 2 (PSD2) van kracht, in heel Europa. De PSD2 moet fintech spelers meer kans geven en innovatie bevorderen, bijdragen aan één Europese markt en consumenten beter beschermen. Ze doet dat onder meer door twee nieuwe rollen in het veld te introduceren, de Account Information Service Provider en de Payment Initiation Service Provider Het belang daarvan? Dit betekent dat ik als consument een partij kan kiezen die als dienstverlener voor mij toegang krijgt tot mijn bankgegevens (de Account information service provider) en voor mij transacties kan initiëren (de Payment Initiation Service provider). Dat kan Google zijn, KPN, maar ook een bank. PSD2 had op 13 januari in moeten gaan, maar de introductie is uitgesteld tot later dit jaar.

Juist mijn bank heeft al veel van mijn informatie, meer nog dan alleen mijn transacties, en mag die gaan combineren tot een fraai dashboard, met alle mijn andere bankrekeningen. Door de data open te stellen voor andere banken, gecombineerd met een mooie nieuwe dienstverlening is het logisch te kiezen voor mijn bank tussen al die concurrenten. Mogelijk kan mijn bank zelfs een rol gaan spelen als dashboard voor persoonlijke gegevens, als mijn personal data manager.

Mijn bank heeft zijn zaakjes op orde

Regelmatig halen nieuwe datalekken de pers. Nog niet zo lang geleden gold dat ook voor banken. En als het geen lek was, dan wat het wel een te enthousiast gebruik van klantdata. In 2014 kwam ING daar nog negatief mee in het nieuws en in mei gaf ABN AMRO aan te willen gaan adverteren in je eigen omgeving op basis van je data. In de nabije toekomst is dat niet meer zo. Ontwikkelingen als PSD2 of de nieuwe privacywetgeving AVG van Europa stellen strenge eisen aan hoe je je zaakjes regelt als dienstverlener. Strenge eisen, met hoge boetes, tot 4% van de jaaromzet van de organisatie!

Dat kan niet iedereen. Hoe zorg je ervoor dat je altijd inzage in je gegevens hebt, dat er voldoende beveiliging is, dat je risico-gebaseerde inschatting van transactie op orde hebt? Voor nieuwe toetreders in het veld bijna een onmogelijke taak. Maar niet voor mijn bank. Mijn bank heeft al decennia ervaring in dit veld. Wellicht wat conservatief, maar dat is nu een groot goed. Mijn bank heeft zijn zaakjes op orde, daar kan ik op vertrouwen.

Mijn bank loopt technologisch voorop

Waar en wanneer is ook maar wil, bankieren kan ik overal. Mobiel, op mijn iPad, op laptop, binnen mijn zakelijke softwarepakket, overal heb ik toegang. Consequent en consistent toegang tot mijn dashboard. En niet alleen van die ene bankrekening, van alle bankrekeningen, mijn uitgavenpatroon, de gezamenlijke binnen het gezin. Integratie met mobiele mogelijkheden en biometrie maken alle losse kastjes overbodig. Je de veiligste technologie gewoon in je handtas of broekzak.

Nog niet elke bank is nu zover. Bunq laat nadrukkelijk zien hoe het kan met de bank in je mobiel, handherkenning, eenvoudig rekeningen maken voor specifieke doelen en een rekening openen in een kwartier. Rabobank zorgt ervoor dat je niet meer naar de bank hoeft als je 18 wordt, maar je bekend maakt via een app. Ook ING is ver op mobiel gebied, onder meer met betaalverzoeken, en Tikkie van ABN AMRO laat je de rekening delen via Whatapps. Maar mijn bank gaat nog verder, de komende jaren. Mijn bank loopt voorop in het combineren van veiligheid en technologie. En dat op een manier die bij mij past en in mijn mobieltje past. Dingen waar ik blij van word.

Wie wil mijn bank zijn?

Redenen genoeg om straks weer helemaal blij te zijn met mijn bank. Maar wie wordt mijn bank? Bunq heeft een plekje in mijn portemonnee verworven op basis van verdiensten, maar dekt lang niet alles af wat ik zou willen. De beloften van Knab waren groot, maar de ambities zijn minimaal geworden. Wie wordt mijn vertrouwde dienstverlener, die mij helpt bij financiële zaken? Welke bank wil die plek bij mij veroveren?

Of komt er toch iemand anders op die plek? Geen bank, maar een andere dienstverlener, die de wereld van de klant echt begrijpt. Wie zou jij als consument op die plek willen hebben? Denk daarover na als bank en je weet wie de nieuwe concurrenten zijn. Wat zijn bedrijven die jij in die rol zou vertrouwen? Kandidaten genoeg. Maar ook kansen genoeg om die nieuwe concurrentie te ontlopen.